15 Aralık 2012 Cumartesi

Yeni yil geliyooor

Persembe gunu internetimiz bozuldu. Normal bir insan olsa cok fazla takmazdi bunu ama benim gibi bir internet bagimlisi icin bu tam bir felaketti. 2 gun boyunca ipad imi elime alamadim cunku yapacak birsey yoktu. Zaten normalde gunumun yarisini ipad imle gecirdigim icin elime alamayinca da hicbirsey yapamadim. Anladim ki yeni bir hobi edinmeliyim. Yoksa su haberlerde okudugum bilgisayar veya video oyunlarinin basinda olen insanlardan olacagim. Haberlerde artik gorursunuz beni:D "Shanti yi bilgisayar basinda kaybettik." diye.

Internetin bozulmasinin bana sagladigi tek avantaj erken uyumamdi. Yani 1 yerine 12 de uyudum o bile birseydir. Gercekten buyuk bir uyku problemim var.

Neyse, bildiginiz gibi yeni yil geliyor. Onceki yazimda yilin bu zamnini cok sevdigimi soylemistim size. Evi suslemek,hediye alisverisi yapmak benim mutlu olmami sagliyor.

Sevdiklerime hediye almak cok ozel bir duygu. Benim hediyemin hep farkli olmasini isterim. Yani herkesinkinden farkli yaparim hediyelerimi.Iki sene once arkadaslarima canta hediye etmistim. Ama bu canta oyle siradan degildi. Onu kendim dikmistim ve icine de en sevdikleri sekerlemelerden koymustum.

Bu sene arkadasim Fifi ile birlikte en Yakin arkadaslarimiza ozel kurabiyeler yapmaya karar verdik. Ama bu kurabiyelerin de bir ozelligi var. Bunlar siradan cikolatali,kakaolu kurabiyelerden degil. Bu kurabiyeler atkadaslarimizin en sevdigi abur cuburlarla dolu. Cok ilginc seyler var. Tadelle li,Snickers li,Fistik ezmeli,patlamis misirli(!) bunlara birer ornek. Ilginc tarifler denemeyi seviyorum. Kurabiyeyi cok sevmesem bile baskalarina kurabiye yapmak cok mutlu ediyir beni. Kurabiyeleri kavanozlara doldurcaz ve kavanozlarin uzerine de herkese ozel minik hediyeler yapistircaz.

Ama bu kadar masrafli bir donemde hediye alacak maddi durumu veya saglik durumu olmayan kardeslerimiz de var. Onlari da unutmadim tabii. Bu sene arkadaslarim ve ailem disinda tanimadigim kisilere de aldim hediye. Mendilci cocuklara, sokakta yatmak zorunda kalan minik kardeslerime,sokakta yalvaranlara... Annem ve babam bunu duysa herhalde benim deli oldugumu dusunur,bu yuzden onlara soylemedim. Ne yapayim,hayatin bu haksizligini kabul edemiyorum. Ben hediye alabiliyorken neden onlar alamasin? Herbirine minik tokalar, oyuncak arabalar,minik oyuncaklar aldim. Yuzlerindeki gulumsemeyi gormek istiyorum.

Saglik durumu kotu olan kardeslerim icinse LOSEV e bagis yapmayi dusunuyorum. Boylece tedavilerine katkida bulunabilirim.

Size diger yazimda Fifi ile yaptigimiz kurabiyelerin tariflerini yazicam. Hepinize mutlu yillar:)

2 yorum:

  1. ben hala o çantayı nasıl yaptığını düşünüyorum. :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Elim yatkin dikise:D evdeki yirtik kiyafetleri hep ben onaririm:D

      Sil