Aslinda bu aralar yazmasam cok daha iyi olurdu ama ilham perileri ugrarsa onlari tam zamaninda kullanmak gerikir degil mi? :) gerci sadece onlar degil bana ilham veren. Son zamanlarda o kadar cok sey yasadim ve o kadar degerli insanlarla tanistim ki bu yaziyi yaziyorum suan.
Hani demistim ya ne kadar zorluk cektigimi okulda,bu daha da artti simdi. Bu okula gelmeden once hep kendime gore insanlari sonunda bulabilecegimi umuyordum ve bu sefer cok inaniyordum buna. Ama o son bir aydan sonra asosyalin tekine donustum. Ne kadar sosyal bir sinifta olsam da kimsenin beni sevmedigini hissetmek yapti beni asosyal. Ne zaman konussam onlarla hep olumsuz sozler duyuyordum kafamda.
-Naber Shanti?:)(Kotu oldugunu biliyorum cok ama cok bunalimsin!)
-İyiyim. (Neden benden nefret ediyorsun?)
Aynen boyle dusunuyordum. Aslinda neden gecmiste yasanmista bitmis gibi anlatiyorum bilmiyorum,bunlar halen devam ediyor. Belki bana birsey yapmiyor insanlar(gereksiz insanlarin kompleksleri yuzunden yaptiklarina zaten gulup geciyorum.) ama ben hep benden nefret ediyorlar gibi hissediyorum iste. Bu dusuncelere sahip tek kisinin ben olmadigimi biliyorum,beni anlayan en azindan bir kisi var aslinda ama kizcagiz benim yuzumden zaten neler cekiyor simdi bir de benimle dolasirsa okulda Tanri bilir bana neler yapacaklar. Sakin bencil oldugumu falan dusunmeyin benim, sadece kimligimin aciga cikmasini istemiyorum. Bana her gun telefondan anlatiyor "bugun ne oldu biliyor musun?" diyerek basliyor konusmaya hep. Sonra oyle seyler anlatiyor ki bazen gercekten benim de sinirjm bozuluyor ve agliyorum sonra da gulme krizine giriyorum 5 dakikaligina bile olsa. Kizcagizdan supheleniyorlar Shanti mi diye. Kiz ne kadar degilim dese de insanlar hep sessizi ezer,ona zorbalik yaparlar. Hep kizin ustune gidiyorlar,hep ugrasiyorlar onunla. Bir de neler demisler neler benim hakkimda. Shanti ne bucim isimmis efendim,amaci neymis ismimi saklamamin, yoksa Hannah Montana mi olmaya ozeniyormusum ben?
Acikcasi insanlarin zavalliligina guluyorum ben burada sonra da "nasil insanlar yaratiyorsun Tanrim sen?" diye soruyorum. Yazik sonucta,kendilerini tatmin etmek icin masum insanlarla ugrasmak ne buyuk issizliktir. Bazen kizcagiza uzuluyorum. Benim yuzumden ne cektin be sen diyorum. Hatta agliyorum ne yapacagim ben diye bazen.
Bazen diyorum ki,galiba benim ait oldugum yer internet. Keske South Parkta oldugu gibi internet diye bir bulusma noktasi olsaydi da arkadaslarimla bulusabilseydim siye dusunuyorum. Ne de guzel olurdu! Bu bulusma noktasi da keske benim siginagim olan giyinme odam olsaydi. Sonucta zor durumda hissettigim zaman kendimi hemen oraya saklanirdim ve arkadaslarim da benimle olurdu.
Genelde ask fm den buldum arkadaslarimi. Tabii en yakinim olan Hazal i facebooktan buldum. Daha sonra ask fm hesabi acinca kendim gibi insanlar oldugunu farkettim. Bazilari bana UMUT verdi, bazilari ATAturkcuydu, bazilari bir sarki dinledigimde benim tarafimdan ANILiyordu, bazilari ise cok guldugum zaman "MUSA askina!" diye bagirdigim zamanlarda konustugum biriydi. Hepsi bejim icin cok ama cok degerli,onlari cok seviyorum. Bazen keske beni tanisalardi diye dusunuyorum ama hicbir zaman haydi adini soyle diye israr etmediler bana. (okuldaki bazi ahmaklarin arkadaslarima Shanti kim? diye sormalari ve israr etmeleri gibi yapmadilar. Tanri Askina! Ne bekliyorsunuz bunu sorarken? Kiz soyleyecek mi orada?) Hatta aralarindan biri oyle birsey soylemisti ki bana gercekten cok mutlu olmustum ve bir iki damla gozyasi dokmustum:) :" sen cok ozelsin Senin adini,yuzunu yani seni hic gormesem de sen ozelsin. " o gozyaslarimin sebeplerinden biri ilk defa kendimi ozel hissetmemdi. Bunu elbette ailemden hep duyardim ama sonucta onlar benim ailem ve boyle demeleri ozel hissettirmiyordu beni. Ama ilk defa ailem disinda biri bana ozel oldugumu soylemisti.
Bazen onlara bakinca kendimle mi konusuyorum diye dusunuyorum. Cunku yasadigim seyler,yaptiklarim,denediklerim bazen onlarin yaptiklarina o kadar cok benziyor ki... Simdi yaaadigim herkeseyi anlatacagimi sandiniz sanirim. Ama anlatmiycam cunku benim yasadiklarimi bilirseniz onlarinkileri de tahmin edebilirsiniz.
Bu arada bugun ilk sinavimizi olduk okulda. BERBATTI! sanirim bu sene butunleme sinavina kalicam. Kalmak istemiyorum,lutfen benim icin dua edin,bana sans dileyin ki tekrardan okumayayim ayni donemi.
Sizi cok ama cok seviyorum.
Shanti shanti:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder