Hiç bu kadar kötü hissetmemiştim

Daha demin facebook ta dolanırken bunalıma girdim. Kendimi aptal gibi hissettim çünkü. 4 buçuk yaşımdan beri en yakın arkadaşım olduğunu sandığım iki sümüklü için hem de! Bu sene sınavlar açıklanana kadar arkadaşlığımızda sorun yoktu ve hatta ve hatta sınav günü öncesini birlikte geçirmiştik ki birbirimize umut verelim. Ama ne mi oldu? Sınavlar açıklandıktan sonra istediğim okulu kötülemeye ve dandik okulları övmeye( daha önce ne kadar nefret etseler bile o okullardan bir anda övmeler!) başladılar. Daha sonra başkanlık seçiminde bana oy vermeyip herkesin nefret ettiği ki bu gruba onlar da dahil bir çocuğa oy vermeleri beni çok üzdü. Haaa bi de bunları bırakın bir yana okulun en kötü ve en nefret edilen kızını sırf onu korumak için dövmeye kalksam bile o yinede beni sırf o kız için sattı! Daha sonra da gidip arkamdan dedikodumu yapmış. Neymiş psikoloğa gidiyormuşum... Evet gidiyordum bir ara! Ama ülkemizde insanlar psikoloğa gitmenin ruh hastası olmak olduğunu sandığı için kimseye söylemedim. Bir tek ona söyledim ve sır olarak saklamasını istedim. Ama salaklık bende! Ne söylüyorsun?! Aramız bozulunca başka arkadaşlarımla görüşemez oldum ve artık kendimi çok yalnız hissediyorum. Bu yazıyı çok sinirim bozuk olduğu için , içimi dökmek için yazdım. O yüzden lütfen saçma sapan yazdıysam anlayın...